گالری عکس

غریب آمده بودم غریب خواهم رفت
نچیده سیب به رویای سیب خواهم رفت

میان بوسه طنابی به دار می بافند
به گونه با گل سرخ فریب خواهم رفت

صدای خواب براحساس شهر می پیچید
وگفت با دل من بی نصیب خواهم رفت

ومرگ سهم تمام حیات حـّوا بود
اسیردست رسوم عجیب خواهم رفت

به شوق باغ پراز یاس های شهرقدیم
ازاین بهاردروغین نجیب خواهم رفت

اگرچه گریه براین شهرجرم زندان داشت
میان همهمه هاعن قریب خواهم رفت

زمان کوچ شد افسوس،دست من خالیست

غریب آمده بودم غریب خواهم رفت

با بودن تو حال من اصلا خراب نیست
می خواهمت و بهتر از این انتخاب نیست

احساس می کنم که خدا قول داده است
دیگر در این جهان خبری از عذاب نیست

دیگر میان خاطره هامان ، از این به بعد
چیزی به اسم دلهره و اضطراب نیست

باور کن این خدا که خودش عاشقت کند
حتماً زیاد خشک و مقدس مآب نیست

پاشو بیا کمی بغلم کن ، ببوس، تا
باور کنم حضور تو ایندفعه خواب نیست

من را ببوس تا همه ی شهر پر شود
این اتفاق هر چه که باشد سراب نیست

دنیا سر جدایی ما شرط بسته است
اما دعای شوم کسی مستجاب نیست...
 

بگذار سر به سینه ی من تا که بشنوی

آهنگ اشتیاق دلی درد مند را

شاید که بیش از این نپسندی به کار عشق

آزار این رمیده ی سر در کمند را

بگذار سر به سینه ی من تا بگویمت

اندوه چیست، عشق کدامست، غم کجاست

بگذار تا بگویمت این مرغ خسته جان

عمریست در هوای تو از آشیان جداست

دلتنگم، آنچنان که اگر بینمت به کام

تقدیم به آنکه دوریش غم من ؛ خانه اش قلب من ؛ و فراموشیش مرگ من است ... !




همیشه نگاهی را باور کن که گرچه از تو دور است ولی چشم انتظار دیدن توست!



راز این نکته فقط باد صبا می داند --- دارمت دوست به حدی که خدا می داند



شور فرهاد و عشوه‌ی شیرین زنده کردی به شور و شهنازت

نازنینا نیازمند توام عمر اگر بود می‌کشم نازت

سوز و سازت به اشک من ماند که کشد پرده از رخ رازت



اندیشه خداوند بالاتر از فکر کوتاه ماست ؛ به اندیشه زیبای خداوند می‌سپارمت ...!




بی تابم و دل برای دیدار تو تنگ است تقصیر دلم نیست ؛ مرام تو قشنگ است!



استاد سخن گفت که بی عشق هرگز
پیر انجمن گفت که بی عشق هرگز
با دیدن شمع و رقص آتش
پروانه به من گفت که بی عشق هرگز



وقتی قلب‌های ما به یاد هم بتپد ؛ واژه‌ی فاصله بی تأثیر است!



مرحله برای راحت دل کندن از اونیکه دوسش داری :
1. ...
.
.
.
.

دنبال چی میگردی ؟ میکشمت اگه بخوایی فراموشم کنی !

ادامه شعر